Grappa. 5 rzeczy, które powinieneś o niej wiedzieć!

Grappa to prawdziwe ucieleśnienie włoskiego temperamentu! To niesamowity i niepowtarzalny trunek. Co roku we Włoszech produkuje się około 40 milionów butelek grappy, które są dystrybuowane do krajów na całym świecie.

Producenci idą z duchem czasu i wsłuchują się w preferencje konsumentów. Smak napoju stał się bardziej miękki i mniej agresywny wraz z dłuższym dojrzewaniem w drewnie. Dało to początek nowym odmianom, które zyskały dużą popularność.

Obecnie grappa jest postrzegana nie tylko jako alkohol, ale także jako wyraz włoskiej kultury i sztuki destylacji. To nie przypadek, że sława grappy wyszła poza granice Włoch. Sprawdź, co warto wiedzieć o tym znakomitym trunku, zanim się w nim rozsmakujesz na dobre!

1. Czym właściwie jest grappa?

Jest to brandy (spirytus destylowany z owoców) wytwarzana z wytłoków winogronowych lub skórek, nasion, łodyg i miąższu pozostałych po wytłoczeniu winogron na wino, które poddaje się fermentacji z udziałem naturalnych drożdży przez kilka dni do kilku tygodni, a następnie destyluje w celu uzyskania ekstraktu.

Najczęściej do produkcji grappy wybiera się wytłoki bardziej aromatycznych odmian, takich jak chardonnay, gewürztraminer, malvasia i moscato.

Ta winogronowa brandy zawiera od 35% do 60% alkoholu.

Autentyczną grappę można wytwarzać wyłącznie we Włoszech, włoskojęzycznej Szwajcarii i Republice San Marino, zgodnie z chronionym oznaczeniem geograficznym na terenie Unii Europejskiej.

2. Jak powstaje grappa?

Grappę przygotowuje się ze skórek, nasion, pozostałego miąższu, a nawet łodyg po wytłoczeniu winogron na wino.

Wytłoki winogron są umieszczane w zbiornikach fermentacyjnych, gdzie naturalne drożdże przekształcają cukry w alkohol. Proces ten może trwać od kilku dni do kilku tygodni, w zależności od rodzaju winogron i pożądanej jakości destylatu.

Po zakończeniu fermentacji wytłoki są destylowane. Tradycyjna metoda destylacji odbywa się w małych miedzianych alembikach, które pozwalają na precyzyjną kontrolę procesu. Grappę można również wzbogacić dodatkami, takimi jak owoce, zioła, aby uzyskać inny profil smakowy.

Ta włoska brandy może być butelkowana od razu po destylacji, co daje jej świeży i ostry smak, lub dojrzewać w drewnianych beczkach, co nadaje jej głębszy profil.

3. Jakie są rodzaje grappy?

Podobnie jak wino, grappę można klasyfikować na podstawie odmiany winogron, aromatu i wieku. Mamy tu grappę jednoodmianową (destylowaną z jednej odmiany winogron) oraz wieloodmianową (mieszankę).

Ze względu na proces starzenia grappę dzieli się na 4 kategorie:

• grappa giovane (bianca) – młoda, niestarzona grappa, butelkowana po krótkim odpoczynku w stalowych zbiornikach. Ma intensywny, surowy charakter;

• grappa invecchiata – dojrzewa w dębowych beczkach przez 12 do 18 miesięcy, nabierając jasnozłotego koloru i nut przypraw oraz wanilii;
• grappa barricata – ta grappa także dojrzewa od 12 do 18 miesięcy, ale w małych drewnianych beczkach zwanych barriques. Ma złoty kolor, bardzo garbnikowy profil o bogatych nutach tytoniu, masła i śmietanki;

 

• grappa stravecchia (riserva) – leżakuje przez co najmniej 18 miesięcy, oferuje bogate i złożone nuty smakowe, które są rezultatem długiego kontaktu z drewnem beczki.

4. Jak smakuje grappa?

Grappa ma zdolność prezentowania wielu smaków. Im krócej leżakuje w beczkach, tym więcej świeżych nut kwiatowych i owocowych dostajemy. Młoda grappa jest często najbardziej rustykalna.

Dojrzała grappa smakuje zupełnie inaczej. W miarę starzenia się w drewnie nabiera bardziej wtórnych nut, takich jak wanilia, dąb, masło, toffi, cedr, goździki itp. Oczywiście wszystko zależy od tego, jaka beczka została użyta. Jednego można być pewnym. Drewno łagodzi ostrość młodszych wersji, dzięki czemu grappa jest delikatniejsza do picia.

5. Jak pić i serwować grappę?

We Włoszech grappa jest podawana po posiłku jako digestif, czyli trunek, który ma wspomagać trawienie. Tradycyjnie serwuje się ją bez dodatków i popija małymi łykami z kieliszka. Koneserzy jednak wolą pić ją ze szkła typu tulipan (wypełnionego zaledwie w jednej czwartej), który kumuluje wszystkie aromaty.

Młodszą grappę (bianca) należy podawać w temperaturze około 10°C, dojrzałą natomiast lepiej serwować w temperaturze 16-18°C, aby w pełni móc docenić jej niuanse.

We Włoszech grappę podaje się również do kawy. To już niemal tradycja. Szczególnie popularne są:

• ammazzacaffè – najpierw wypija się kawę, a następnie grappę;
• caffè corretto – espresso i grappa podawane są oddzielnie, pijący wlewa porcję alkoholu do filiżanki kawy według własnego uznania.

Sprawdź też! Kawa na orzeźwienie! 6 przepisów na bazie espresso

Jeśli jednak wolisz koktajle, grappa świetnie sprawdzi się zamiast wódki w Espresso Martini. Starzona wersja jest doskonałym zamiennikiem ginu w Sidecar lub w Negroni. Warto tutaj eksperymentować, bo grappa dodaje bardzo ciekawego charakteru drinkom.

Warto też wspomnieć, że grappa może być również interesującym składnikiem w kuchni. Doskonale nadaje się do przygotowywania sosów, deserów oraz marynat. Dodana do czekoladowego musu nada mu wyjątkowy aromat i głębię. Koniecznie sprawdź też nasz przepis na
krem ziemniaczany z grappą 😉

Konrad Bukowski

(fot. depositphotos)