Czy wino ma ciało?

Wino może mieć różne profile. Ciało to jedna z głównych cech, której używa się do opisywania wina. Nie odnosi się do smaków obecnych winie, ale do jego… ciężaru. Jednak co to dokładnie oznacza?

Czytając opisy poszczególnych win, czy biorąc udział w degustacji bardzo często spotykamy się z terminem „ciało”. Poszukujemy w winie smaków i aromatów, widzimy kolor, ale, jak sprawdzić, czy wino ma ciało?

W dużym uproszczeniu, ciało to bogactwo i waga wina w ustach. Nie jest to oczywiście termin naukowy, ale pozwala on nam kategoryzować wina od najlżejszego do najbardziej masywnego. Wszystkie płyny mają ciało. Przykładowo, na ogół nie sprawia nam dużej trudności, by odróżnić mleko odtłuszczone od pełnego. To pełne nie tylko wyda nam się po prostu tłustsze, ale będzie też miało bogatszy smak, inną konsystencję. Będzie dla naszych kubków smakowych bardziej skoncentrowane. W przypadku wina jednak wyznacznikiem ciała nie będzie tłuszcz, a alkohol.

Alkohol nadaje winu pewną lepkość, czyli sposób, w jaki płyn się porusza, gdy nim zamieszamy. Woda w porównaniu do miodu ma zdecydowanie mniejszą lepkość, więc łatwiej się porusza i ma mniejszą wagę. Miód z kolei jest bardziej treściwy, mocniej trzyma się razem. Wino o wyższej zawartości alkoholu jest bardziej lepkie, dzięki czemu w ustach jest cięższe i pełniejsze.

Im wyższa zawartość alkoholu, tym cięższe wino.

Oczywiście na samo ciało jeszcze może wpływać odmiana winogron, poziom cukru resztkowego, a nawet dojrzewanie w dębowych beczkach. Biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki, to opisanie ciała nie zawsze będzie takie proste. Łatwo wyczuć różnicę między mlekiem 3,2% a odtłuszczonym, lecz przy winie sprawa może nieco się skomplikować. Na szczęście jest kilka ogólnych wskazówek na butelce, które mogą Ci podpowiedzieć, jakiego ciała możesz się spodziewać.

• Zawartość alkoholu – wina o zawartości powyżej 13,5% są cięższe i będą miały pełniejszy smak.
• Odmiana winorośli – niektóre gatunki winogron dają wina o bogatszej treści.
• Dojrzewanie w dębowych beczkach – starzenie wina w dębie sprawia, że staje się ono bardziej treściwe (ta informacja często jest umieszczana na tylnej etykiecie).
• Miejsce hodowli winorośli – winogrona uprawiane w cieplejszym klimacie mogą dawać treściwsze wina (wiele tu jednak zależy od samego producenta).
• Cukier resztkowy – jego obecność sprawia, że wino ma więcej ciała, ale jednocześnie nie zwiększa się poziom słodyczy (niestety mała część producentów umieszcza informacje na etykiecie o cukrze resztkowym).

No dobrze. Widzisz na etykiecie, jaka jest zawartość alkoholu i jakich winorośli użyto do produkcji wina. Ale co nam to naprawdę mówi? Wiele. Oczywiście to degustacja jest zawsze kluczowa, ale już na podstawie tych informacji możemy mniej więcej określić, czy mamy do czynienia z winem lekkim, o średniej budowie, czy może pełnym (masywnym).

• Sprawdź też! 9 podstawowych stylów wina, które musisz znać

Wina lekkie

Zawartość alkoholu wynosi poniżej 12,5%, co sprawia, że są lżejsze w ustach. Są to zazwyczaj wina rześkie i orzeźwiające, delikatne i subtelne. Niestety o winach lekkich mówi się czasami, że są pozbawione głębi, co jest dość niesprawiedliwym osądem. Wina lekkie mogą być tak samo przyjemne w piciu i zrównoważone jak wino o bogatszym ciele.

Lekkie wina czerwone mają też mniej koloru oraz obniżoną zawartość taniny, przez co smakują gładko. Tutaj warto jednak zwrócić uwagę na miejsce uprawy winorośli – te uprawiane w chłodniejszym klimacie mogą dać trochę bardziej pikantne wina, a to z powodu ich kwasowości.

Przykłady win lekkich to: pinot noir, gamay, pinot grigio, riesling, sauvignon blanc, soave, vermentino.

Ze względu na swoje lekkie ciało wina te okazały się doskonałym kompanem dla owoców morza, sałatek, czy duszonego drobiu.

Wina o średniej budowie

Te wina mają od 12,5% do 13,5% zawartości alkoholu i mówi się o nich jako o winach średnio treściwych. To wina bardzo uniwersalne, ponieważ są zrównoważone zarówno pod względem kwasowości, jak i garbników – a to te dwie cechy musimy wziąć szczególnie pod uwagę, gdy chcemy łączyć wino z jedzeniem.

W tej kategorii win znajdziemy: sangiovese, cabernet franc, grenache, rosé, carménère, viognier, chenin blanc.

Wina o średnim ciele doskonale pasują do mięsistych ryb, pieczonego mięsa (szczególnie drobiu i wieprzowiny) oraz makaronu.

Wina pełne

Wina te zawierają największą ilość alkoholu (powyżej 13,5%) i są pełniejsze w ustach. Bardzo duża część win w tej kategorii to wina czerwone, choć koronnym przykładem bieli o solidnej budowie jest starzone w dębowych beczkach chardonnay.

W ogóle spora ilość tych win dojrzewa w dębie, nabierając posmaków wanilii, cedru, karmelu lub przypraw korzennych.

Przykłady win pełnych: merlot, zinfandel, malbec, bordeaux, syrah, sagrantino, cabernet sauvignon, nebbiolo, tempranillo.

Choć te wina są wystarczająco ciężkie i bogate, by pić je solo, to wciąż są całkiem przyjemne w połączeniu z jedzeniem. Dobrze łączą się z bogatymi i tłustymi potrawami, jak stek lub makaron z kremowym sosem.

• Sprawdź też! Taniny – istota czerwonego wina

Świat wina jest niezwykle bogaty. Nie ma jednego wina, które smakowałoby wszystkim. Nuty smakowe, aromatyczne, słodycz, kwasowość, czy ciało właśnie to kwestia tylko i wyłącznie osobistych preferencji. Próbuj, kosztuj i stale poszukuj, by sprawdzić, co Tobie najlepiej odpowiada.

Konrad Bukowski