Akademia
Wina naturalne. Z duszą, nieidealne i… absolutnie modne!
Jeszcze dekadę temu były ciekawostką, dziś to prawdziwy hit! Naturalne wina zdobywają serca koneserów – są nieoczywiste, nieprzewidywalne, czasem mętne, często z osadem… ale mają w sobie coś, czego brakuje klasycznym butelkom z supermarketu – charakter. I dokładnie to sprawia, że są tak pociągające.
Naturalne, czyli jakie?
Naturalne wino nie jest nowym wynalazkiem. To raczej powrót do korzeni, kiedy winiarze nie mieli pod ręką całego laboratorium dodatków i technologii, by dopieścić każdą partię. Wino powstawało z winogron, fermentowało na dzikich drożdżach, czasem miało osad, czasem nie, a jego smak… był nieprzewidywalny. I właśnie ta nieprzewidywalność staje się dziś jego największym atutem.
Wina naturalne są produkowane z minimalną ingerencją człowieka. Oznacza to brak sztucznych drożdży, klarowania, filtrowania, a często także konserwantów, takich jak dwutlenek siarki. W skrócie – dostajemy butelkę pełną natury. Dosłownie.
Nie mylmy jednak wina naturalnego z winem biodynamicznym czy organicznym. To osobne kategorie, choć często się zazębiają. Można powiedzieć, że każde wino naturalne jest przynajmniej organiczne, ale nie każde organiczne jest naturalne.
- Czytaj także! Czym jest wino biodynamiczne?
Jak smakują wina naturalne?
Dzika fermentacja, brak interwencji, zmienność – wszystko to przekłada się na zupełnie nowe doznania smakowe. Niektórzy mówią, że naturalne wina to „żywe wina”. Mają więcej kwasowości, są bardziej surowe, czasem lekko musujące. Mogą przypominać cydr albo piwo lambic. Brzmi dziwnie? Być może. Ale właśnie ta dzikość urzeka coraz więcej osób.
Wino naturalne nie próbuje być idealne. Nie sili się na jedwabistą gładkość i grzeczną harmonię. Ono opowiada historię – o terroir, o roczniku, a nawet o pasji i ambicjach winiarza.
- Czytaj także! Jak smakować wino? Przewodnik po degustacji
Wina naturalne dają zupełnie nowe doświadczenia degustacyjne (fot. depositphotos).
Pojawiają się też wina pomarańczowe, które powstają z białych winogron, ale fermentują ze skórkami — tak jak czerwone. Efekt? Kolor bursztynu, taniny w białym winie i intensywny aromat herbaty, skórek cytrusów, ziół.
To nie są smaki dla każdego, ale ci, którzy potrafią je docenić, przepadają na dobre.
Rzemieślnicze piwa przecierały szlak
Warto zauważyć, że zanim na nowo pokochaliśmy naturalne wino, zaczęliśmy eksperymentować z… piwem. Pamiętacie jeszcze czasy, gdy jedyne słuszne piwo było klarowne, złociste i zawsze smakowało tak samo? Dziś w modzie są piwa kraftowe, które mogą być mętne, dzikie, owocowe, kwaśne – i nikt się już temu nie dziwi.
To właśnie piwna rewolucja nauczyła nas, że napój z osadem to nie błąd, lecz dowód na autentyczność. I dokładnie ten sam mechanizm zadziałał przy winach naturalnych. Osad? Proszę bardzo. Nieklarowność? Świetnie. Nieprzewidywalny smak? Jeszcze lepiej.
Kiedyś winny osad był powodem do reklamacji, dziś jest nawet cechą pożądaną.
Technologia schodzi na dalszy plan
Współczesna technologia daje winiarzom ogromne możliwości. Można kontrolować wszystko: smak, zapach, kolor, teksturę. Ale czy naprawdę o to chodzi w winie?
W przeszłości — zwłaszcza w latach 90. i 2000. — dominowała filozofia „perfekcji”. Wina miały być powtarzalne, zgodne ze stylem, gładkie. Większość winiarzy robiła wszystko, by ich wino było klarowne i przewidywalne.
Dziś coraz więcej producentów rezygnuje z tej drogi i wraca do rzemiosła – do tradycji, cierpliwości i pokory wobec natury. Nie dlatego, że nie umieją zrobić idealnego wina. Przeciwnie – to często winiarscy artyści z ogromnym doświadczeniem. Po prostu wolą, by ich wino żyło własnym życiem, by było efektem natury, a nie laboratoriów.
Bardzo dużo polskich winnic produkuje wina naturalne (fot. depositphotos).
Świat przyspiesza, wszystko ma być zoptymalizowane i ustandaryzowane. A naturalne wino mówi: „Stop!”
Choć naturalne wina nie zawsze są łatwe w odbiorze, zdecydowanie zasługują na szansę. Dlaczego? Bo są prawdziwe! Zatem przestań przejmować się klarownością i wznieś toast za… niedoskonałość!
Zuza Milewska
